درمان زخم معده ساده است؛ آن را سرطانی نکنید/ صدای سکته مغزی چگونه شنیده می‌شود؟ / ارتباط حل روزانه جدول با عملکرد بهتر مغز

خبرگزاری میزان- درمان زخم معده ساده است؛ آن را سرطانی نکنید، صدای سکته مغزی چگونه شنیده می‌شود، ارتباط حل روزانه جدول با عملکرد بهتر مغز و ... از موضوعاتی است که بسته خبری سلامت میزان به آن‌ها پرداخته است.

به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، درمان زخم معده ساده است؛ آن را سرطانی نکنید، صدای سکته مغزی چگونه شنیده می‌شود، ارتباط حل روزانه جدول با عملکرد بهتر مغز و .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. از موضوعاتی است که بسته خبری سلامت میزان به آن‌ها پرداخته است.

درمان زخم معده ساده است؛ آن را سرطانی نکنید

ایرنا: زمانی که میزان اسید معده زیاد باشد یا مخاط پوشش دهنده معده به اندازه کافی ترشح نشوند، اسید معده می‌تواند باعث زخم معده شود. باکتری نیز یکی از مهمترین علل بروز زخم معده است. در صورتی‌که زخم معده به دلیل وجود باکتری ایجاد شود، یک دوره هفت روزه آنتی بیوتیک تجویز می‌شود و پس از آن بیمار به راحتی به زندگی عادی خود ادامه می‌دهد. علاوه بر درمان با دارو‌های شیمیایی و آنتی بیوتیک، درمان‌های خانگی نیز در رفع زخم معده موثر هستند. کلم حاوی مقادیر بالای ویتامین C. است که به بهبود زخم معده کمک می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد شیرین بیان سبب افزایش مخاط پوشش دهنده معده می‌شود و معده را در برابر اسید آن محافظت می‌کند. موز حاوی ترکیبات ضد باکتری است و مصرف سه عدد موز در روز به درمان زخم کمک می‌کند. نارون قرمز خواص فوق‌العاده‌ای در طب سنتی دارد که از مهمترین آن کاهش التهاب معده و حذف چربی روده است. مصرف دو تا سه بار چای سبز در روز برای درمان انواع بیماری‌های معده توصیه شده است. مطالعات نشان می‌دهد ترکیب مقدار کمی جوش شیرین با دو فنجان آب و دو قاشق غذاخوری سرکه سیب باعث حل شدن اسید معده و درمان زخم معده می‌شود. استفاده از این معجون دوبار در روز توصیه شده است.

چه کسانی مراقب خطر سکته مغزی باشند؟

جام جم: سکته مغزی در ایران نخستین علت ناتوانی و دومین علت مرگ و میر در کشور به شمار می‌رود؛ بنابراین باید صدای سکته مغزی را بشنویم و علائم خطر آن را بشناسیم. اما صدای سکته مغزی چگونه شنیده می‌شود؟! در بسیاری از موارد با تغذیه سالم و انجام ورزش و تحرک می‌توان حتی تا ۱۷ برابر از سکته مغزی جلوگیری کرد. ۲۵ درصد سکته‌های مغزی منشأ قلبی دارد و بر اثر مکث لخته از قلب به مغز رخ می‌دهد. در واقع، یک‌چهارم سکته‌های مغزی از طریق لخته‌ای که از قلب به سمت مغز حرکت می‌کند، رخ می‌دهد. در واقع ۹۰ درصد سکته‌های مغزی بر اثر تشکیل لخته در عروق مغزی به وجود می‌آید و ۱۰ تا ۱۵ درصد سکته‌های مغزی بر اثر پاره شدن رگ مغزی است. متاسفانه سکته‌های مغزی وسیع در بیشتر موارد با از دست رفتن جان بیمار یا به‌جا ماندن عوارض فیزیکی وسیع همراه است. اطلاع فوری به اورژانس شهری در سریع‌ترین زمان ممکن و در صورت عدم دسترسی به آن، انتقال بیمار در اسرع زمان به نزدیک‌ترین مرکز مجهز درمانی، مهم‌ترین نکته توجه به زمان و انتقال هرچه سریع‌تر بیمار به مراکز درمانی مجهز به امکانات درمان سکته مغزی است که خوشبختانه به همت سال‌های اخیر وزارت بهداشت و انجمن سکته مغزی کشور و استادان نورولوژی سراسر کشور هم‌اکنون بیش از ۵۰ مرکز در سراسر کشور، به صورت شبانه روزی آماده ارائه خدمات به این بیماران هستند. نکته مهم اینجاست که بیماران پس از سکته مغزی در زمان طلایی کمتر از ۴/۵ ساعت به مراکز درمانی برسند. مساله بسیار مهم بعدی نیز پرهیز جدی از اقدامات اضافی نظیر خوراندن دارو به بیمار، ماساژ دادن، زدن سوزن به بدن بیمار و‌... است.

علل خون دماغ

ایسنا: استفاده از دارو‌هایی مثل اسپری آلرژی که در بینی می‌زنند نیز مخاط آن را خشک و مستعد خونریزی می‌کند. اشکالات تشریحی مثل اشکالات عروقی مخاط بینی نیز می‌تواند سبب خون دماغ شود. اگر کسی دچار هر نوع اختلال آناتومیک بینی باشد، مستعد خون دماغ می‌شود. مثلا در صورت انحراف تیغه بینی، یک طرف بینی بیشتر در معرض هوای خشک قرار می‌گیرد و مخاطش بسیار خشک می‌شود. بینی افراد عادی در هوای خشک و با دستکاری ممکن است دچار خونریزی خفیف شود، ولی در کسانی که بیماری زمینه‌ای و خونی دارند، شدیدتر اتفاق می‌افتد. خونریزی از بینی در افرادی که به هر دلیل جراحی بینی انجام داده‌اند و افراد دچار بیماری‌های التهابی مثل رینیت، معتادان به کوکایین و هر نوع مخدر استنشاقی، بیشتر اتفاق می‌افتد. اگر خونریزی مدام تکرار شود، ممکن است نشانه بیماری عمومی مثل اختلالات انعقادی یا خونی و لوسمی (سرطان خون) باشد و حتما باید بیمار بررسی بیشتر شود. اختلال‌های انعقادی از قبیل: هموفیلی، لوسمی (سرطان خون)، کمبود پلاکت خون، فشارخون بالا و در بچه‌ها بیماری‌های تنفسی ویروسی یا بیماری‌های زمینه‌ای و خونی از بیماری‌هایی هستند که خونریزی بینی از نشانه‌های آن است. بینی افراد عادی در هوای خشک و با دستکاری ممکن است دچار خونریزی خفیف شود، ولی در کسانی که بیماری زمینه‌ای و خونی دارند، شدیدتر اتفاق می‌افتد و در سنین بالا نیز علت خونریزی معمولا فشارخون بالا یا مشکلات عروقی است. وقتی خون دماغ می‌شویم ابتدا باید طوری بنشینیم که بالا تنه از پایین تنه بالاتر قرار گیرد، بعد دو پره بینی را آرام با انگشت بگیرید و ۵ دقیقه فشار دهید. سپس کمپرس سرد دو طرف بینی بگذارید. برخی معتقدند کسی که دچار خون دماغ شده باید سرش را کاملا به عقب متمایل کند، اما این کار باعث می‌شود خون به حلق و ریه وارد شود و اگر خونریزی شدید باشد، حالت نیمه نشسته، بهترین حالت است. اگر خونریزی بند نیامد یا حتی زود بند آمد، ولی تکرار شد و مدام اتفاق افتاد یا شدید بود، حتما باید به پزشک مراجعه کرد.

چرا ایرانی‌ها دچار سنگ کلیه می‌شوند؟

بیماری سنگ کلیه یک پایه خانوادگی و وراثتی دارد و مردم باید برای عدم ابتلا به آن نکاتی را رعایت کنند و بدانند کسانی که در خانواده‌هایشان سابقه سنگ کلیه وجود دارد، احتمال ابتلایشان به این بیماری بیش از سایرین است. موضوع مهم دیگر درباره بیماری سنگ کلیه وجود سنگ‌سازی در اطفال است؛ چرا که کودکانی که کلیه سنگ‌ساز دارند، عمدتا زمینه‌های متابولیک و غیر عادی بودن در ترکیب ادرارشان وجود دارد. شایع‌ترین سنگ کلیه در اطفال را سنگ سیستینی است؛ این نوع سنگ کلیه در اطفال بسیار شایع است و از طرفی قدرت تکرار زیادی دارد. بروز سنگ کلیه یک عامل خطر برای آنهاست که به آسیب کلیه‌های آن‌ها منجر می‌شود. توصیه عمومی ما به افراد جامعه برای پیشگیری از ابتلا به سنگ، کلیه کاهش مصرف نمک است؛ چرا که نمک دشمن کلیه محسوب می‌شود و یکی از عوامل بسیار مهم بروز سنگ کلیه در کشور ما است. در کشور ما نیازی به کاهش مصرف مواد کلسیم‌دار مانند شیر، پنیر و ماست برای پیشگیری از بروز سنگ کلیه نیست چراکه در کشور ما علت سنگ‌سازی کلیه، کلسیم زیاد نیست و در نتیجه نباید مصرف این مواد را محدود کنیم، اما مصرف نمک حتما باید در کشور کاهش یابد.

چه کسانی بیشتر گرمازده می‌شوند؟

بدن به طور طبیعی مکانیسم‌هایی برای مقابله با گرما دارد با این وجود مواردی هست که با افزایش گرما و تعریق بیش از حد، فرد در معرض گرمازدگی قرار می‌گیرد. تعریق بیش از حد موجب کاهش آب بدن شده و علاوه بر آن الکترولیت‌های ضروری مانند سدیم و پتاسیم نیز به همراه این دفع آب، از بدن خارج شده و در نتیجه فشار خون به شدت کاهش پیدا می‌کند. افت فشار خون سبب اختلال در خونرسانی شده و خونرسانی مناسبی به ارگان‌های حیاتی بدن مانند کلیه و مغز صورت نمی‌گیرد. کم ادراری، بی‌حالی، تعریق بسیار و گا‌ها بیهوشی از جمله علائم گرمازدگی عنوان کرد.

محققان توصیه می‌کنند؛ ترک سیگار به بهبود مشکلات سینوسی کمک می‌کند

مهر: سینوس مزمن منجر به بروز درد در ناحیه صورت، بدخوابی و مشکل در تنفس کشیدن می‌شود چراکه مجاری سینوسی و بینی مسدود می‌شوند. سیگار کشیدن موجب می‌شود پوشش بینی کمتر قادر به پاک کردن مخاط باشد. همچنین با تحریک مسیر‌های سینوسی، موجب تورم و التهاب و همچنین تغییر در ترکیب باکتری‌های سالم درون بینی می‌شود. محققان دانشگاه هاروارد به رهبری دکتر احمد صداقت، شدت علائم و درمان دارویی مورداستفاده در ۱، ۰، ۳ بیمار سینوسی قبلا سیگاری و ۱، ۰، ۳ فرد بیماری که هیچ وقت سیگار نکشیده بودند را بررسی کردند. آن‌ها دریافتند افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیرسیگاری دارای علائم شدیدتری بودند و از آنتی بیوتیک‌ها و کورتیکواستروئید‌های خوراکی بیشتری برای درمان عفونت‌های سینوسی و کاهش التهاب استفاده کرده بودند. همچنین نتایج این مطالعه نشان داده بود علائم در بین افرادی که سابقا سیگار می‌کشیدند به تدریج در طول یک دهه بهبود یافته بود.

ارتباط حل روزانه جدول با عملکرد بهتر مغز در بزرگسالی

مطالعات نشان می‌دهند هر چقدر فرد بیشتر و به طور منظم پازل کلمات نظیر جدول کلمات متقاطع حل کند، دارای عملکرد مغزی بهتری در سنین بالاتر خواهد بود. کارشناسان دانشگاه اکستر انگلستان داده‌های بیش از 17 هزار فرد سالم 50 سال و بالاتر را به طور آنلاین جمع آوری کردند. تیم تحقیق از شرکت کنندگان در مورد حل جدول کلمات و تعداد دفعات آن سوال کرده بودند. در این آزمایش از شرکت کنندگان به صورت آنلاین تست‌های شناختی مغز برای ارزیابی عملکرد مغز بعمل آمد. آن‌ها دریافتند هرچقدر شرکت کنندگان به طور منظم‌تر جدول کلمات حل کرده بودند، بهتر مهارت‌های ارزیابی توجه، استدلال و حافظه را انجام می‌دادند. براساس این نتایج محققان برآورد کردند افراد با سابقه حل جدول کلمات به شکل منظم، عملکرد مغزی شان 10 سال جوان‌تر از همسن و سال هایشان بود. به گفته محققان، حال باید این ارتباط بسیار جالب در قالب آزمایشات بالینی انجام شود تا اثبات شود که آیا جدول حل کردن منجر به بهبود عملکرد مغز می‌شود. با این حال محققان تاکید دارند فعال نگه داشتن مغز می‌تواند به کاهش زوال مهارت‌های فکری کمک کند.

مواد غذایی که انرژی شما را چند برابر می‌کنند

باشگاه خبرنگاران: برخی از مواد مورد نیاز در بدن ذخیره شده و در مواقعی که دریافتی آن‌ها پایین باشد، بدن از ذخایر خود استفاده می‌کند. برخی دیگر از مواد مورد نیاز بدن، قابلیت ذخیره شدن در بدنمان را نداشته و باید به صورت روزانه دریافت شوند؛ توجه به دریافت مواد غذایی به صورت روزانه و اطمینان از دریافت آن‌ها اهمیت فراوانی دارد. گروه نان و غلات منبع کربوهیدرات‌های پیچیده و فیبر هستند و مواد غذایی این گروه بیشتر نقش تامین انرژی بدن را به عهده دارند. موادغذایی این گروه حاوی ویتامین‌های گروه B.، آهن و پروتئین بوده و میزان توصیه شده برای مصرف روزانه آن‌ها ۶ تا ۱۱ سهم از این گروه است. سبزی‌ها حاوی ویتامین ها، املاح و فیبر مورد نیاز بدن هستند؛ سبزیجات و میوه جات غنی از ویتامین C. شامل گوجه فرنگی، فلفل دلمه‌ای، اسفناج، سیب زمینی و کلم بروکلی و مواد غذایی غنی از ویتامین A. شامل هویج، اسفناج، سیب زمینی و سایر سبزی‌ها از جمله کرفس، بادمجان، کدو سبز، قارچ، پیاز و ... است. افراد در طول روز بهتر است از انواع سبزیجات در قالب سالاد، سبزی خوردن، سبزیجات آب پز یا بخار پز، استفاده کنند. مصرف گروه میوه‌ها برای بدن ضروری است، این گروه شامل سبزیجات و میوه جات غنی از ویتامین C. مانند مرکبات، توت فرنگی و مواد غذایی غنی از ویتامین A. مانند طالبی، زردآلو، آلو، هلو، موز، انبه و همچنین سایر میوه‌ها از جمله سیب، گلابی، انواع توت، گیلاس، انگور، هندوانه و خربزه و ... است. میوه‌ها حاوی انواع ویتامین، املاح و فیبر مورد نیاز بدن هستند که توصیه می‌شود روزانه از انواع میوه‌های فصل به صورت تازه استفاده شود.

علامت‌هایی که با مشاهده آن‌ها باید سریعا به اورژانس مراجعه کنید

بیماری‌های قلبی امروزه به عنوان نخستین عامل مرگ و میر در جهان شناخته شده است. بسیاری مواقع فرد دچار حمله قلبی شده، اما از علامت‌های حمله قلبی که ممکن است تهدید کننده زندگی او باشد خبر ندارد. برخی علائم بیماری و حمله قلبی را نمی‌شناسند در صورتی که دانستن این علائم فرد را از خطر مرگ حفظ می‌کند و درمان به موقع بسیار حائز اهمیت است. اگر سوزش قلب و تهوع و درد معده، اضطراب و بی خوابی، تعریق بدون دلیل، خستگی بیش از حد، درد قفسه سینه، تیر کشیدن و درد قلب، سرگیجه و تنگی نفس داشتید باید به سرعت به پزشک مراجعه کنید.

خانم‌ها مراقب بستنی‌های لوکس زغالی باشند!

کارشناسان در جدیدترین تحقیقات خود دریافتند مصرف بستنی زغالی که با زغال چوب تهیه می‌شود و این روز‌ها در دنیا طرفداران فراوان پیدا کرده است می‌تواند باعث جذب دارو‌ها در معده و بی اثر کردن خواص آن‌ها شود. از زغال چوب برای ضدعفونی کردن میوه‌ها و سبزیجات استفاده می‌شود، همچنین در سال‌های قبل از این ماده برای ضدعفونی کردن محیط‌های بیمارستانی و بیماران استفاده می‌شده است. خاصیت زغال چوب در از بین بردن سموم از معده و دستگاه گوارش است، این ماده نوعی جاذب است و اکثر مواد شیمیایی را جذب و در خود حل می‌کند به همین دلیل خوردن آن به همراه بستنی می‌تواند اثر دارو‌های شیمیایی به ویژه دارو‌های پیشگیری از بارداری را مختل و از بین ببرد. بستنی زغالی نسل جدیدی از بستنی است که از طعم دهنده زغال چوب گیاهی استفاده می‌شود وبستنی طعم و مزه خاصی پیدا می‌کند. این بستنی این روز‌ها در دنیا بسیارمحبوب شده و در بسیاری از بستنی فروشی‌ها فروخته می‌شود، اما زغال چوب موجود درآن مانند یک سم زدا تمامی مواد شیمیایی موجود در معده و دستگاه گوارش را جذب کرده و از بین می‌برد و به همین دلیل افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن نباید از این بستنی استفاده کنند. این بستنی همچنین باعث بی اثرشدن دارو‌های هورمونی تنظیم کننده بارداری می‌شود واگر در یک ماه چندین نوبت از این بستنی استفاده شود امکان بارداری خانم‌ها حتی با وجود مصرف منظم قرص‌های ضد بارداری وجود دارد. کارشناسان عنوان کرده اند که این جنبه خاص از بستنی زغالی باید درسطح جهان اطلاع رسانی شود و اگر مبتلا به بیماری هستید و فعلاً شرایط فرزند آوری را ندارید باید از سایر روش‌های پیشگیری استفاده کنید.

خواص جادویی زنجبیل برای مردان

عصر ایران: انواع میوه‌ها دارای خواص درمانی متعددی هستند، اما در میان آن‌ها زنجبیل یکی از پرخاصیت‌ترین خوراکی‌ها است. این غده زمینی به دلیل مواد معدنی و ویتامین‌های فراوانی که در خود دارد، می‌تواند برای جلوگیری از ابتلا به سرطان روده بزرگ، دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی و نیز افزایش شانس باروری در آقایان مفید باشد. براساس تحقیقات زنجبیل حاوی موادی مانند منیزیم، منگنز، پتاسیم، ویتامین B۶ و فیبر است که هر کدام به تنهایی موادی مفید برای جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های بدخیم هستند. منگنز موجود در زنجبیل می‌تواند باعث افزایش تولید هورمون تستوسترون و قدرت باروری مردان شود که همچنین مصرف آن می‌تواند بسیاری از مشکلات عصبی را برطرف کند و باعث آرامش و بهبود سلامت روانی در آقایان شود. زنجبیل دارای بو، مزه تند و مطبوعی است که می‌تواند سلول‌های سرطانی در روده بزرگ را از بین ببرد، کارشناسان دانشگاه مریلند که در خصوص تاثیر بوی زنجبیل بر جلوگیری از بروز سرطان تحقیق کرده اند در نظر دارند از این ماده طبیعی برای درمان بیماران سرطانی استفاده کنند. زنجبیل به دلیل برخورداری از منگنز و منیزیم می‌تواند از بالا رفتن قندخون جلوگیری کند که کارشناسان مصرف آن را به افراد مبتلا به دیابت توصیه می‌کنند. این خوراکی خوش طعم به دلیل دارا بودن مواد شیمیایی موثر از بروز لخته خون و گرفتگی عروق جلوگیری می‌کند و به این ترتیب افرادی که از آن در رژیم غذایی خود استفاده می‌کنند کمتر دچار بیماری و مشکلات قلبی عروقی می‌شوند. برای استفاده از این ماده خوش طعم به ویژه افراد با سابقه حساسیت غذایی، برای نخستین بار حتما به میزان کم از آن استفاده کنند، زیرا زنجبیل یکی از خوراکی‌هایی است که در برخی افراد باعث تشدید علائم آلرژی می‌شود.

انتهای پیام/

خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

منبع: خبرگزاری میزان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۰۷۰۸۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلال اوتیسم؛ نشانه‌ها، علل و راه‌های درمان آن

فرارو- بسیاری از ما به‌ویژه والدین با نام عارضه «اوتیسم» آشنا هستند و احتمالا یکی از نگرانی‌های مهم آن‌ها هنگام بچه‌دار شدن همین مسئله است. اختلال اوتیسم که در پسران شیوع بیشتری دارد، بر رشد طبیعی مغز در ارتباط با تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر نامطلوبی می‌گذارد و موجب بروز اختلال جدی در ارتباطات کلامی، غیر کلامی و تعاملات اجتماعی از جمله قرار گرفتن در جمع دوستان، بازی کردن و … در افراد مبتلا به این بیماری می‌شود. نگرانی اصلی درباره این اختلال این است که باوجود پیشرفت‌های علمی هنوز علت اصلی ابتلا به اوتیسم ناشناخته مانده است و محققان تنها فرضیاتی را در ارتباط با علت بروز این اختلال ارائه داده‌اند که تاکنون هم به اثبات نرسیده است.   به گزارش فرارو، اختلال اوتیسم چیست و چرا برخی افراد به این اختلال مبتلا می‌شوند؟ اختلال اوتیسم چه انواعی دارد و علائم آن چیست؟ اوتیسم چگونه تشخیص داده می‌شود و برای درمان آن از چه روش‌هایی استفاده می‌شود؟ اگر شما نیز به دنبال پاسخ این سوالات هستید، با ما همراه شوید تا اطلاعات مفیدی درباره اختلال اوتیسم در اختیار شما قرار بدهیم. اختلال اوتیسم چیست؟ اوتیسم یا «درخودماندگی» یک بیماری پیچیده‌ عصبی-رفتاری است که شامل اختلال در تعاملات اجتماعی، رشد کلامی و مهارت‌های ارتباطی همراه با رفتار‌های سخت و تکرار شونده است و به دلیل گستردگی علائم به آن «اختلال طیف اوتیسم» (ASD) می‌گویند. اختلال طیف اوتیسم را بیشتر می‌توان یک اختلال نورولوژیکی دانست که به طور معمول در سال‌های اولیه رشد فرد مبتلا نمایان می‌شود. این اختلال باعث می‌شود که مغز فرد مبتلا به اوتیسم نتواند در زمینه رفتار‌های اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی به‌درستی عمل کند و مانع یادگیری چگونگی ارتباط و تعامل اجتماعی با دیگران می‌شود. درواقع کودکان و بزرگسالان دارای اختلال طیف اوتیسم در زمینه ارتباط کلامی و غیرکلامی، مهارت‌های شناختی معمول، رفتار‌های اجتماعی، فعالیت‌های سرگرم‌ کننده و بازی دارای مشکل هستند. اختلال طیف اوتیسم فارغ از نژاد، فرهنگ یا پیشینه اقتصادی در افراد مختلف سراسر جهان یافت می‌شود و طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC) در سال۲۰۱۴ این اختلال پسران را بیشتر از دختران تحت تأثیر قرار می‌دهد.

میزان شیوع اختلالات طیف اوتیسم در دو دهه گذشته در سراسر جهان افزایش زیادی داشته است و به طور کلی اعتقاد بر این است که اوتیسم در حال افزایش است. پژوهش‌های ۲۰ سال گذشته تاکنون نشان داده‌اند که شیوع اختلال اوتیسم به دلایل مختلفی در حال افزایش است. در اوایل دهه اخیر برآورد می‌شد که شیوع این اختلال ۱ در ۳۳۵ نفر باشد. این میزان در سال‌های اخیر رو به افزایش بوده است، طوری که طبق آخرین پژوهش‌ها این آمار در سال ۲۰۰۹ میلادی ۱ مورد در هر ۹۱ نفر در آمریکا و یک مورد در هر ۶۶ نفر در انگلستان گزارش شده است؛ همچنین در آخرین ویرایش راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانی آمریکا (۲۰۱۴) شیوع اوتیسم یک به ۵۹ ذکر شده است. مطالعات شیوع‌شناسی در ایران نیز گستره‌هایی از یک به ۱۵۰ بین کودکان را گزارش کرده‌اند.   طیف‌های مختلف اختلال اوتیسم استفاده از واژه «طیف» در مورد اختلالات اوتیسم کاربرد درست‌تر و بهتری می‌تواند داشته باشد. افراد مبتلا به اختلال اوتیسم می‌توانند طیف وسیعی از شدت علائم اوتیسم را داشته باشند. توانایی‌های یادگیری، تفکر و حل مسئله افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می‌تواند از مهارت‌های بالقوه تا شدید را به چالش بکشد. اوتیسم بودن به صورت‌های متفاوتی در افراد نمایان می‌شود. بعضی از افراد دارای اوتیسم مشکلات همراه دیگر‌ی نیز ازجمله کم‌توانی ذهنی، اختلال یک‌پارچگی حسی، اختلال بیش‌فعالی، نقص توجه، صرع و مشکلات گوارشی دارند که به معنای این است که این افراد نیازمند سطوح حمایتی مختلفی هستند. در گذشته برای تفکیک افراد مبتلا به اوتیسم از دسته‌بندی زیر استفاده می‌کردند که عبارت بود از:

۱. اختلال درخودماندگی: اختلال درخودماندگی همان چیزی است که با شنیدن کلمه اوتیسم به ذهن خیلی‌ها خطور می‌کند. به اختلال در برقراری ارتباطات، تعاملات اجتماعی و بازی‌های تخیلی در کودکان زیر ٣ سال اختلال درخودماندگی گفته می‌شود.

۲. سندرم اسپرگر (Asperger): کودکان مبتلا به این سندروم مشکل زبانی ندارند و در تست هوش میانگین هوشی بالاتر از متوسط دارند؛ اما مانند کودکان اوتیسمی در برقراری ارتباطات اجتماعی مشکل و محدودیت دارند.

۳. اختلال فراگیر رشد (PDD یا اوتیسم آتیپیک): این اختلال یک دسته عمومی و فراگیر برای کودکانی است که برخی از رفتار‌های اوتیسمی را نشان می‌دهند؛ اما در سایر دسته‌ها قرار نمی‌گیرند.

۴. اختلال فروپاشی دوران کودکی: کودکان مبتلا به این اختلال حداقل در دو سال اول زندگی رشد نرمالی دارند و پس از آن بخش بزرگی از مهارت‌های ارتباطی خود را از دست می‌دهند. این اختلال بسیار نادر است و بسیاری از متخصصان بیمار‌ی‌های ذهنی در مورد اینکه آن را یک بیماری در نظر بگیرند، تردید دارند.

امروز راهنمای آماری و تشخیصی بیماری‌های روانی (DSM) که انجمن روان‌شناسان آمریکایی آن را تهیه و تدوین کرده‌اند، به عنوان مرجعی برای تشخیص بیماری‌های روانی مورد تأیید و استناد قرار می‌گیرد. در ویرایش پنجم که جدیدترین ویرایش این راهنماست و در سال ۲۰۱۳ منتشر شد (DSM-5)، اوتیسم به پنج نوع مختلف به شرح زیر دسته‌بندی می‌شود که عبارتند از:

۱. دارای نقص هوشی یا بدون آن
۲. با نقص زبانی یا بدون آن
۳. همراه با بیماری‌های ژنتیکی یا پزشکی شناخته‌ شده یا عامل محیطی
۴. همراه با اختلال رفتاری، ذهنی یا رشدی ـ عصبی دیگر
۵. با کاتاتونیا.
البته بعضی از افراد ممکن است یکی یا بیشتر از این مشخصات را داشته باشند.   علائم اختلال اوتیسم چیست؟ این اختلال دارای طیف گسترده‌ای است، به این معنا که هیچ دو فرد مبتلا به اوتیسم با ویژگی‌های عیناً شبیه به یکدیگر وجود ندارند. افراد دچار این اختلال ترکیبی از علائم گوناگون را تجربه می‌کنند و نشانه‌های اوتیسم می‌تواند به شکل خفیف یا شدید بروز پیدا کند. در ادامه با برخی از متداول‌ترین ویژگی‌های شناسایی شده در این افراد آشنا خواهید شد:   ۱. روابط اجتماعی: شیوه برخورد و تعامل افراد مبتلا به اوتیسم با دیگران به‌شدت با نحوه ارتباط افراد عادی متفاوت است. اگر فرد مبتلا دچار علائمی خفیف از اوتیسم باشد، در برخورد با سایرین از نظر اجتماعی چندان فعال ظاهر نخواهد شد. گاه ممکن است در ارائه نظرات خود کمی تهاجمی و توهین‌آمیز رفتار کند یا اینکه نتواند خود را با دیگران هماهنگ کند. اگر نشانه‌های اوتیسم در فرد مبتلا شدید باشد، او هیچ‌گونه رغبتی به برقراری ارتباط با دیگران نخواهد داشت. این افراد همچنین در برقراری ارتباط چشمی و درک کلید‌ها و سرنخ‌هایی که افراد عادی برای جلب توجه هم به کار می‌برند، توانایی خوبی ندارند.

۲. درک احساسات دیگران: درک احساسات دیگران برای مبتلایان به این اختلال دشوار است. در واقع، توانایی این افراد در همدردی با دیگران نسبت به افراد عادی بسیار ضعیف است. صحبت و معاشرت با افراد مبتلا به اوتیسم تا حدود زیادی شبیه به حرکت در جاده‌ای یک طرفه است، انگار فرد اوتیستیک بدون گوش دادن و توجه به دیگران صحبت می‌کند.

۳. ارتباط جسمی: برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم مانند کودکان عادی تمایل به در آغوش کشیده شدن یا لمس از سوی دیگران ندارند. البته اشتباه است که این ویژگی را به تمام کودکان دچار این اختلال تعمیم بدهیم؛ زیرا در برخی موارد این کودکان هم دوست دارند تا والدین، خواهر و برادر یا مادربزگ و پدربزرگ را در آغوش بگیرند و از این کار لذت زیادی هم می‌برند. با این حال ارتباط جسمی و بازی‌های کودکانه مانند قلقلک دادن ممکن است برای این افراد فاقد هرگونه معنا و مفهومی باشد و به واکنش‌های متفاوتی منجر شود.

۴. صحبت کردن: هرقدر طیف اختلال اوتیسم در فرد شدیدتر باشد، مهارت‌های او در صحبت کردن پایین‌تر خواهد بود. خیلی از افراد اوتیستیک اصلا صحبت نمی‌کنند. این افراد معمولا عبارات و واژه‌هایی را که می‌شنوند، تکرار می‌کنند. به این حالت «اکولالیا» یا «پژواک‌گویی» گفته می‌شود. نوع حرف زدن این افراد هم با دیگران متفاوت است و حالت رسمی و کتابی دارد. نوجوانانی که به سندروم آسپرگر مبتلا هستند، معمولا شبیه اساتید صحبت می‌کنند و جملات‌شان فاقد هرگونه فراز و فرود است.

۵. رفتار‌های تکراری: افراد مبتلا به اوتیسم از تکرار و پیش‌بینی لذت می‌برند. تکرار دوست آن‌هاست و تمایل زیادی به تکرار کردن دارند. برای افراد عادی وجود حجم زیادی از حرکات و رفتار‌های تکراری خسته‌کننده است؛ اما افراد اوتیستیک از این تکرار راضی هستند و می‌توانند حرکتی مانند لِی‌لِی رفتن در عرض اتاق را برای بار‌ها و بار‌ها تکرار کنند یا مثلا ممکن است یک نقاشی واحد را مدام در دفتر خود و صفحه‌ای بعد از دیگری رسم کنند. گاه ایجاد تغییر ممکن است زندگی یک فرد اوتیستیک را دچار بحران کند؛ چراکه این افراد به‌شدت از تغییر گریزان هستند.

۶. حساسیت به صدا، نور و بو: صدا‌های بلند و ناگهانی برای افراد دچار این اختلال نامطلوب و ناخوشایند است. برخی از بو‌ها و تغییر محسوس نور و دمای فضا هم می‌تواند اثرات نامطلوب مشابهی روی آن‌ها داشته باشد. بسیاری معتقد هستند که ایجاد تغییر در نور، صدا یا بو نیست که موجب آزار کودک می‌شود؛ بلکه بیشتر غافل‌گیری است که او را می‌آزارد. در واقع همان حالتی که از پیش‌بینی نکردن ارتباطات جسمانی به شخص دست می‌دهد، در اینجا هم او را تحت تاثیر قرار خواهد داد. اگر فرد اوتیستیک بداند که چه اتفاقی در جریان است یا ممکن است چه چیزی پیش آید، خیلی راحت‌تر خود را برای آن واقعه آماده می‌کند.   عوامل ایجاد کننده اوتیسم چیست؟ عامل اوتیسم دقیقا مشخص نیست؛ اما محققان معتقدند که اختلال در بخش‌هایی از مغز که مسئول تفسیر پیام‌های دریافتی از اندام‌های حسی و پردازش گفتار در مغز است، به اوتیسم منجر می‌شود؛ همچنین هیچ شواهدی مبنی‌بر تاثیر محیط روانی اطراف کودک مانند مراقبان او بر ایجاد اوتیسم وجود ندارد. روی هم رفته مهم‌ترین عوامل ایجاد کننده اوتیسم را می‌توان به شرح ذیل برشمرد:

۱. ژنتیک: اوتیسم با سابقه‌ خانوادگی مثبت ارتباط دارد، محققان ترکیب خاصی از ژن‌ها را عامل آن می‌دانند.
۲. سن بالا: عوامل دیگری مانند سن بالای پدر یا مادر شانس ابتلای کودکان به اوتیسم را افزایش می‌دهد.
۳. برخی داروها: استفاده از برخی دارو‌ها و مواد شیمیایی در زمان بارداری مانند دارو‌های ضد تشنج، مصرف مشروبات الکلی نیز شانس ابتلای فرزند به اوتیسم را افزایش می‌دهد.
۴. اختلالات متابولیسمی: اختلالات متابولیسمی مانند دیابت یا چاقی مادر حتی باعث افزایش احتمال ابتلای کودک به اوتیسم می‌شود.
۵. نقص آنزیمی: در برخی موارد اوتیسم به دلیل برخی اختلالات مانند فنیل کتونوریای درمان نشده (نقص متابولیکی مادرزادی که به دلیل کمبود آنزیم فنیل الانین هیدروکسیلاز، سطح فنیل الانین در خون افزایش یافته؛ همچنین ادرار و تنفس آن‌ها بوی کپک می‌دهد.) و سرخچه رخ می‌دهد.   اختلال اوتیسم چگونه تشخیص داده می‌شود؟ براساس DSM-5 علائم اختلال طیف اوتیسم شامل مشکل در برقراری ارتباط و تعامل اجتماعی، پردازش حسی و رفتار تکراری و محدود است. البته هنوز نمی‌توان اوتیسم را مانند بسیاری از بیماری‌های روانی با استفاده از معیار‌های زیستی مانند آزمایش خون یا اسکن مغز تشخیص داد؛ بنابراین متخصصان معمولا برای معاینه و تشخیص این اختلال به رفتار کودک بسنده می‌کنند. علائم اوتیسم در بسیاری از کودکان از دو سالگی قابل تشخیص است و اگر علائم شدیدتر باشد، این اختلال حتی زودتر هم می‌تواند تشخیص داده شود. با این حال باید توجه داشت که متوسط سن تشخیص در آمریکا حدود چهار سال است.   آکادمی کودکان آمریکا پیشنهاد می‌کند تمام کودکان در ۱۸ و ۲۴ ماهگی از طرف پزشک اوتیسم مورد معاینه قرار بگیرند. اگر خطر بروز این اختلال در کودک بیشتر باشد، مثلا یکی از خواهر یا برادر‌های او دچار اوتیسم باشد، پزشک به والدین معاینه و نظارت دقیق‌تری را پیشنهاد می‌دهد. یکی از ابزار‌های رایج برای معاینه کودکان دچار اوتیسم استفاده از نسخه اصلاح شده اوتیسم برای کودکان نوپا (M-CHAT) است. این روش به پاسخ والد یا پرستار به ۲۳ سوال تکیه دارد. برنامه نظارت برای تشخیص اوتیسم (ADOS) به متخصص اجازه می‌دهد از طریق مشاهده کودک به مدت یک ساعت این وضعیت را تشخیص بدهد. مصاحبه تشخیص اوتیسم براساس پرسش نامه‌ای انجام می‌شود که شامل ۹۳ سوال است که از والد یا پرستار کودک پرسیده می‌شود؛ سپس براساس پاسخ‌های داده شده وضعیت مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.   اختلال اوتیسم چگونه درمان می‌شود؟ دو واقعیت در مورد اختلال طیف اوتیسم، پایه‌های درمان‌های حال حاضر اوتیسم را به وجود آورده است: نخست این ایده که اختلال طیف اوتیسم از بدو تولد وجود دارد؛ بنابراین بخشی از یک وضعیت بیولوژیک زمینه را برای فعالیت‌های روانپزشکی فراهم می‌کند و دوم اختلال طیف اوتیسم نوعی اختلال اجتماعی و عاطفی است که آن را از سایر اختلالات روانی متمایز می‌کند و باید به همین ترتیب نیز درمان‌های متفاوتی برای آن اعمال می‌شود. به هرحال امروز برای درمان اختلال اوتیسم از روش‌های معمول زیر بهره گرفته می‌شود: ۱. رفتار درمانی خانواده‌ها می‌توانند با کمک روش‌های مختلف رفتار درمانی، توانایی‌ها و مهارت‌های کلامی و ارتباط اجتماعی کودکان مبتلای خود را تقویت کنند. این روش‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

الف) روش ABA: بسیاری از روش‌های درمانی کودکان اوتیستیک بر پایه اصول این روش تهیه شده‌اند. در این روش اصل مهم این است که رفتارهایی مورد تشویق قرار بگیرند که احتمال تکرار و افزایش خواهند داشت و رفتارهایی که مورد توجه قرار نگیرند، احتمال حذف شدن آن‌ها وجود دارد. اگر چه اِی بی اِی یک تئوری است؛ ولی بسیاری از مردم از این اصطلاح برای روش‌هایی که با این اصل کار می‌کنند، استفاده می‌کنند.

ب) روش تیچ: این روش اولین روشی بود که در آمریکا برای کودکان اُتیستیک به کار گرفته شد. نام این روش مخفف عبارت «درمان و آموزش کودکان اوتیستیک و ناتوانی‌های ارتباطی مرتبط با این بیماری» است. در این روش اعتقاد بر این است که محیط زندگی کودک باید با او تطبیق داده شود، نه اینکه کودک با محیط تطبیق داده شود. در این روش از تکنیک خاصی استفاده نمی‌شود؛ بلکه برنامه درمانی براساس سطح عملکرد کودک پایه‌ریزی می‌شود. توانائی‌های کودک براساس معیار‌های آموزش‌های روانی بررسی می‌شود و تکنیک‌های درمانی برای بهبود ارتباط، مهارت‌های اجتماعی و انطباقی طراحی می‌شوند. در این روش به جای اینکه به کودک یک مهارت و توانائی خاص آموزش داده شود، سعی بر این است که به کودک مهارت‌هایی آموزش داده شود تا بتواند محیط اطراف خود و رفتار‌های اطرافیان خود را بهتر درک کند.

پ) روش ارتباط با تبادل تصویر: این روش، روش مناسبی برای شروع گفتار و برقراری ارتباط در کودکانی است که قادر به صحبت کردن نیستند. در این روش بر پایه اصول اِی بی اِی، به کودک آموزش داده می‌شود که چگونه می‌تواند نیاز‌های خود را از طریق دادن تصاویر برآورده کند. از امتیازات مهم این روش این است که ارتباط کودک ساده، قابل فهم، با تفکر و عمدی است. با این روش کودک می‌تواند با هر کسی ارتباط برقرار کند و تنها کاری که باید انجام شود، گرفتن و دادن تصاویر است.

ت) روش فلور تایم: این روش بسیار شبیه بازی درمانی است. در این روش سعی بر این است که ارتباط کودک با یک فرد دیگر از طریق برنامه‌های دقیق بازی، بیشتر و مؤثرتر شود. این روش شامل شش مرحله است که کودک در طی مراحل آنها تقلید و چگونه یاد گرفتن را از یک بزرگ‌تر فرا می‌گیرد و به عبارتی کودک باید نرده‌بام شش پله‌ای را طی کند. در این برنامه والدین و درمان‌گران سعی می‌کنند تا پیشرفت کودک را از طریق مسیرهایی که کودک دوست دارد و با جهت دادن به این مسیرها فراهم کنند تا کودک بتواند شش مرحله پیشرفت موجود در این روش درمانی را طی کند. این روش به طور مجزا به کودک در به دست آوردن مهارت‌های گفتاری و بدنی کمک نمی‌کند؛ بلکه از نظر احساسی و روانی به کودک کمک می‌کند تا کودک بتواند درک بیشتری پیدا کند و از طریق آگاهی و تجربه مهارت‌های دیگر را نیز به دست بیاورد.

ج) داستان‌های اجتماعی: این داستان‌ها برای آموزش مهارت‌های اجتماعی به کودکان اوتیستیک آماده شده‌اند. از طریق این داستان‌ها به کودک آموزش داده می‌شود که چگونه احساسات، منظور و برنامه‌های دیگران را درک کنند. در این روش یک داستان براساس یک موقعیّت و شرایط خاص با اطلاعات فراوان تهیه شده است که به کودک کمک می‌کند تا از طریق گوش کردن به آن بفهمد چه جواب یا عکس‌العمل مناسب را باید از خود نشان بدهد.

د) درک مجموعه حواس: کودکان اوتیستیک معمولا از نظر حواس بدن خود دارای مشکلاتی هستند. ممکن است این کودکان دارای آستانه تحریک بالا و یا پائین باشند و یا اینکه مغز آن‌ها قادر نیست از اطلاعات به دست آمده با حواس پنجگانه درک درستی از شرایط موجود به دست بیاورد. در این روش درمانی که می‌تواند با بازی درمان، کار درمان و یا گفتار درمان انجام شود، به کودک کمک می‌شود تا بهتر از اطلاعات حسی بهره ببرد. موسیقی درمانی نیز جزئی از این روش است که با فرکانس‌های متفاوت حساسیّت کودک را در برابر برخی اصوات کم و یا زیاد می‌کند.   ۲. درمان غذایی کودکان اوتیستیک به غذا‌های حاوی گلوتن و کازیین پاسخ منفی می‌دهند. این پروتیین‌ها در گندم و لبنیات وجود دارد و باعث افزایش علائم بیماری می‌شوند. رژیم GFCF (رژیم بدون گلوتن و کازیین) می‌تواند در روند درمان کمک کننده باشد. در این رژیم غذایی گندم و محصولات حاصل از آن و لبنیات باید حذف و یا بسیار محدود شوند. بسیاری از والدین گزارش کرده‌اند که مهارت‌های اجتماعی و تکلم در فرزندانشان بر اثر این رژیم افزایش یافته است. مصرف میوه‌جات و سبزیجات تازه، گوشت قرمز و سفید، قرص اُمگا سه، ویتامین ب، ویتامین د، قرص کلسیم و آب زیاد در درمان ناهنجاری‌های اوتیسم بسیار مفید است؛ همچنین شیر شتر به دلیل دارا بودن پروتیین‌های محافظ و آنزیم‌های ضد باکتری تاثیر زیادی در بهبود این اختلال دارد.
۳. درمان دارویی دارو‌ها نقش آنچنانی در درمان ندارند؛ بلکه بیشتر برای کنترل ناهنجاری‌های رفتاری تجویز می‌شوند. فقط دو داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان تحریک‌پذیری مرتبط با اوتیسم وجود دارد: «ریسپریدون» و «آریپیپرازول» که هر دو در گروه دارو‌های آنتی سایکوتیک آتیپیک قرار دارند. به هر حال به خاطر داشته باشید که استفاده از هر دارویی برای کودکان اوتیستیک باید حتماً زیر نظر متخصص انجام شود و اثرات آن به‌دقت تحت مورد بررسی قرار بگیرد.
۴. روش‌های درمانی مکمل با وجود اینکه تشخیص زودهنگام و درمان زود هنگام اوتیسم بهترین روش در کمک به این کودکان و درمان آن‌هاست، برخی از والدین و محققین معتقدند که روش‌های درمانی مکمل دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند ارتباط کودک با دنیای اطراف و سایرین را بهبود ببخشند و رفتار‌های آن‌ها را بهتر کنند. از انواع این درمان‌ها می‌توان به موسیقی درمانی، هنر و حیوان درمانی اشاره کرد که می‌تواند به صورت فردی با کودک کار شده و یا در مراکز مخصوص به صورت جمعی کار شوند. در تمامی این روش‌ها افزایش قدرت ارتباط، بهبود روابط اجتماعی و افزایش اعتماد به نفس مشترک است؛ همچنین این روش‌ها کمک می‌کنند تا کودک بتواند رابطه بی‌خطر و مفیدی را با درمان‌گر خود و سایرین برقرار کند و با آن‌ها مأنوس شود.